لبــــــــ های تو
مقتدای نمازِ بارانِ ماستــــــــــ .
در عاشورا
آبــــــــ همـ معنای بودنش را
از لبــــــــ های خشکیده دریغ کرد .
ترکـــــِــ لبـــــــــ هایتـــــــــ به خـــــــون می نشستـــــــــ ،
وقتی که لبخند میزدی !
حـــــــتی در سوزِ سرمایِ زمستان همـ
آبــــــــِ خنکــــــــ میچـــــــــسبد !
آبـــــــــ و دوغ و نوشابه و دلستر و...
خـــــــــنکش میچسبد!
.
.
.
شرمندهی لبــــــــ هایتـــــــــ ...
+ "تا پنجمِ محرم که رقص و آهنگ و ... اشکال ندارد!"
(از افاضاتِ همسایهی دو بار مکه رفتهی ما!)